Dinsdag 28 maart 2017,

Vandaag heb ik een studiedag gehad van het netwerk kinderdiëtisten (NKD) in samenwerking met Stoarm met als thema ‘Autisme en gerelateerde eetproblemen bij kinderen’. Het was een fantastische dag, met veel leermomenten die ik graag met jullie wil delen.

De sprekers:
De dag is grotendeels ingevuld door Thomas Fondelli (België), expert op het terrein van autisme en eetproblemen. Thomas Fondelli is psycholoog en psychotherapeut. Hij werkt deeltijds in een medisch pediatrisch revalidatiecentrum, waar hij is verbonden aan de leefgroepen voor kinderen tussen 0 en 5 jaar. Hij heeft ook een eigen praktijk waar hij voornamelijk jongeren ziet met een diagnose binnen het autismespectrum en is tevens als freelancer verbonden aan Autisme Centraal.
Hij heeft met ons besproken hoe een autistische manier van waarnemen en denken invloed kan hebben op het ontstaan of voortbestaan van eetproblemen. Vervolgens reikte hij een kader aan van waaruit een behandelplan opgesteld kan worden.
De tweede deskundige deze dag was Anja van Stijn. Zij heeft een diëtistenpraktijk (Kilopictogram) voor autisme gerelateerde eetproblemen bij kinderen. Anja ging in op autisme binnen de diëtetiek praktijk aan de hand van casuïstiek. Dit betekent dat ze met ons belangrijke problemen heeft besproken aan de hand van concrete voorbeelden uit onze eigen praktijk.

De belangrijkste weetjes op een rijtje:
Ik heb de belangrijkste dingen van alles wat we geleerd hebben deze dag samengevat om jullie vast een beetje op weg te helpen.
Ongeveer 1 op de 156 kinderen heeft een stoornis in het autismespectrum (ASS). Meer dan de helft van deze kinderen vertoont afwijkende eetpatronen. Dit kan zich uiten in:
• Extreme voorkeur of afkeer tegen voedsel
• Te veel/ te weinig eten
• Selectief eten, bijvoorbeeld alleen voedsel van een bepaalde kleur of textuur
• Dwangmatig eten
• Situatie/plaats gebonden eten

Als je problemen van mensen met ASS bekijkt is het eigenlijk een wonder dat ze nog eten. Eten is een complexe taak, waar alle zintuigen bij worden gebruikt. Deze taak moet geleerd worden en dit leren kost erg veel tijd.

Het zien van eten in de juiste context is een probleem. Bijvoorbeeld het leren ontdekken en eten van een rode appel met een steeltje, betekent niet dat een groene appel dan als zodanig herkent wordt en gegeten wordt.

Het is dus belangrijk dat de eetsituatie wordt aangepast aan de prikkelverwerking van het kind. Als een kind helemaal overprikkeld raakt van geluid is het niet slim om in een hele grote groep te eten. Of het wel te doen maar dan met een koptelefoon op.
Voor het kind is verheldering van die eetsituatie van belang. Evenals gewenning aan eten (het in de buurt verdragen, aanraken) en proeven. Dit is een langzaam leerproces en vraagt veel tijd.

Take home message:
Wat volgens mij het belangrijkste is dat ik jullie nog mee wil geven: “Probeer als ouder/voogd te berusten in de situatie, dit geeft ook rust voor het kind. Van hieruit kan er vervolgens gekeken worden wat het kind nodig heeft om kleine stapjes vooruit te zetten.”

Met dank aan:
Netwerk kinderdiëtisten
Stoarm
Thomas Fondelli
Anja van Stijn